راه زینب

وقتی می‌گوییم کل یوم عاشورا و کل الارض کربلا ، یعنی هر روز و هر نقطه‌ای از زمین می‌تواند میدان نبرد حق و باطل باشد. امروز نیز در دل لرستان، سرداران رشید اسلام، علی بازگیر و سیدحسین موسوی، در این کربلای جهانی، جان خود را فدا کردند و به خیل شهدای اسلام پیوستند. این شهادت‌ها جلوه‌ای از ایثار و وفاداری به آرمان‌های مقدس نظام و انقلاب اسلامی ماست که همچنان الهام‌بخش دل‌های آزادی‌خواه در سراسر جهان خواهد بود.
#به_قلم_خودم
#وعده_صادق3

✍️ احمدی 

آتش‌بس؛ فرصت یا فریبی دیگر؟
در شرایطی که جهان درگیر تنش‌ها و بحران‌های متعدد است، هرگونه اعلام آتش‌بس می‌تواند نویدبخش صلح و آرامش باشد. اما تجربه‌ی تلخ گذشته، به ویژه نقض برجام توسط رژیمی که سابقه‌ای طولانی در زیرپا گذاشتن تعهدات دارد، ما را به دیده‌ی شک و تردید نسبت به این آتش‌بس می‌نگرد.

سابقه‌ی رژیم نشان داده است که هیچگاه به تعهدات خود پایبند نبوده و هرگونه توافق موقت را به فرصتی برای پیشبرد اهداف خود تبدیل کرده است. بنابراین، انتشار پستی درباره‌ی آتش‌بس بدون تحلیل دقیق و توجه به این سوابق، نه تنها کمکی به پیشرفت نمی‌کند بلکه ممکن است باعث فریب افکار عمومی شود.

سیلی ایران به ابرقدرت پوشالی
اما در این میان، باید به یک واقعیت مهم توجه کنیم: سیلی محکمی که ایران به ابرقدرتی زد که هیچ کشوری جرات محکوم کردن جنایاتش را ندارد، چه رسد به اینکه با آن مقابله کند. این اتفاق نه تنها غرور ملی را تقویت کرد بلکه نشان داد قدرت واقعی در اتحاد و مقاومت نهفته است.

جشن غدیر و راهپیمایی؛ نماد اتحاد و همبستگی
در این روزهای پرتنش، جشن باشکوه غدیر و راهپیمایی‌های پس از نماز جمعه، جلوه‌ای از اتحاد و همبستگی ملت ایران بود. این مناسک مقدس، یادآور ارزش‌های مشترک و پیوندهای عمیق فرهنگی و دینی است که قلب‌های ما را به هم متصل می‌کند.

اتحاد ما فراتر از هر اختلاف سیاسی یا اعلام آتش‌بس موقتی است. این همبستگی، نتیجه‌ی مقاومت و ایستادگی در برابر تحمیل‌ها و فشارهای خارجی است و پیام روشنی به جهان می‌دهد: ما به عنوان یک ملت، قوی‌تر و متحدتر از همیشه‌ایم.

پ.ن: ما باید این میراث گرانبها را حفظ کنیم و در هر شرایطی، حتی در سخت‌ترین روزها، به همدیگر تکیه کنیم.

✍️ احمدی
#به_قلم_خودم

با آل علی هر که درافتاد، ور افتاد. اینترنت در سرزمین‌های اشغالی قطع شده است، و وحشت در چهره مردم نمایان است، یادمان می‌آید که همیشه در جهان، آن‌ها بودند که با ایجاد ترس و وحشت، قدرت‌نمایی می‌کردند؛ اما خودشان هیچ‌گاه طعم واقعی ترس را نچشیده بودند. امروز اما، این ترس را به وضوح لمس می‌کنند. دارند ضربه می‌خورند؛ از فرزندان علی(ع)، از ایران، از جبهه حق. ساختمان‌ها بر سرشان آوار شده است. این ساختمان‌ها فقط بتن و آجر نیستند؛ این‌ها سدهایی هستند در برابر ظهور حضرت حجت(عج) که اکنون یکی پس از دیگری فرو می‌ریزند. این‌ها همان درهای خیبرند که به دست فرزندان آل علی(ع) از جای کنده می‌شوند. امروز وعده صادق الهی در حال تحقق است؛ جهاد تبیین در جنگ روایت‌ها، حقیقت را آشکار می‌کند. دشمنان اهل بیت(ع) و جبهه باطل، هر بار که در برابر آل علی(ع) ایستادند، سرانجام سقوط کردند و این سنت الهی همچنان جاری است. بیایید با روایت صحیح از این روزها ما هم گامی برداشته باشیم در یاری جبهه حق ان شاءالله. پ.ن: باشد که پایان این جنگ ریشه‌کنی این قوم منحوس از روی زمین باشد… 

نمی‌دانم چند نفر بودی که دنیا خالی شد بعد از تو.
اما گرچه بعد رفتنت، سوریه آوار و جولانگه جولانیِ مکار شد.
گرچه باز شام، بازارِ شام و زینب سلام‌الله دگربار بی‌علمدار شد.
ای پناه دختر سوری
گرچه بعد تو آن دختر سوری بی پناه شد و لبخندش را به اسارت بردند.
اما می‌دانم که دشمن از رفتنت چون بودنت هراس دارد. با رفتنت دشمن غالب تهی کرد. چرا که شهادتت معادلاتشان را بر هم زد آنها گمان کردند که با آن ترور بزدلانه پایان تو را رقم زده‌اند حال آنکه شهدا “عند ربهم یرزقونند” و تو با شهادتت پدافندی شدی بر آسمان مقاومت.
و جوان سوری که از روی ناچاری دخیل بسته بود به آدم بودن جولانی، حالا غیرتش به جوش آمده. از خواب غفلت بیدار شده و راه تو را ادامه می‌دهد.

آری #رفتنت_پایان_راه_نیست_راه_تو_تا_اعلام_پایان_تفکر_داعش_ادامه_دارد.

ان شاءالله

﷽؛

ورهای ذهنم باز به جان هم افتاده و به واژه ها جان بخشیده اند، حالا واژه ها درون ذهنم راه می روند، بحث می کنند، من اما سردرگم و بی اختیار فقط مذاکراتشان را به نظاره نشسته ام. گاهی حس می کنم حق با این ور ذهنم است و گاهی حق را به ور دیگر ذهنم می دهم. اکنون بین‌شان تنش می شود و من فکر میکنم حالاست که گیس های همدیگر را بگیرند. از تجسم واژه های گیس دار خنده ام می گیرد یک دفعه به خودم می آیم زیر چشمی همسرم را می پایم خدا را شکر حواسش نیست، وای اگر می دید چه فکری می کرد نکند یک بار مرا هنگام این درگیری ها ببیند و فکر کند که خل شده ام! هر چند که بیراهم نیست!!! با خودم می گویم حالا که ندیده،پس بی خیال همسرجان می شوم و می روم ببینم پایان مذاکره امروز واژه ها چه می شود، آنها ادامه می دهند “ورهای ذهنم را می گویم که با سلاح واژه به جان هم افتاده اند” و من شقیقه هایم را آرام آرام ماساژ می دهم. نه فایده ندارد گویا جنس و زمان و مکان و … ندارد آزادی را می‌گویم باید چهارچوبی برایش مشخص شود وگرنه علاوه بر اینکه همسرجان مرا خل می یابد، مویرگ های سرم نیز پاره می شوند.
#حرکت_جوال_ذهن