مگر چند نفر بودی
09 خرداد 1404 توسط “لَئالیُ النُور”
نمیدانم چند نفر بودی که دنیا خالی شد بعد از تو.
اما گرچه بعد رفتنت، سوریه آوار و جولانگه جولانیِ مکار شد.
گرچه باز شام، بازارِ شام و زینب سلامالله دگربار بیعلمدار شد.
ای پناه دختر سوری
گرچه بعد تو آن دختر سوری بی پناه شد و لبخندش را به اسارت بردند.
اما میدانم که دشمن از رفتنت چون بودنت هراس دارد. با رفتنت دشمن غالب تهی کرد. چرا که شهادتت معادلاتشان را بر هم زد آنها گمان کردند که با آن ترور بزدلانه پایان تو را رقم زدهاند حال آنکه شهدا “عند ربهم یرزقونند” و تو با شهادتت پدافندی شدی بر آسمان مقاومت.
و جوان سوری که از روی ناچاری دخیل بسته بود به آدم بودن جولانی، حالا غیرتش به جوش آمده. از خواب غفلت بیدار شده و راه تو را ادامه میدهد.
آری #رفتنت_پایان_راه_نیست_راه_تو_تا_اعلام_پایان_تفکر_داعش_ادامه_دارد.
ان شاءالله